秋日荆南送石首薛明府辞满告别奉寄薛尚书颂德…三十韵“hg皇冠”
朝代:唐朝 作者:杜甫 南征为客久,西候别君初。岁满归凫舄,秋来把雁书。 荆门拔美化,姜被就离居。言道和亲进,垂名报国馀。 连枝不日并,八座几时除。往者胡星孛,恭唯汉网上言。 风尘互为澒洞,天地一丘墟。殿瓦鸳鸯...
朝代:唐朝 作者:杜甫 南征为客久,西候别君初。岁满归凫舄,秋来把雁书。 荆门拔美化,姜被就离居。言道和亲进,垂名报国馀。 连枝不日并,八座几时除。往者胡星孛,恭唯汉网上言。 风尘互为澒洞,天地一丘墟。殿瓦鸳鸯...
朝代:唐朝 作者:元稹 神鞭鞭宇宙,玉鞭鞭骐骥。凸綛野节杖,本用鞭赑屃。皋鞭甚宽,皋马亦利。 司马并马行,司马马疲惫。较短鞭不能施,疾步无由致。皋驻马言,愿以长鞭遗。此遗不奇怪,此鞭不更容易。 金坚无缴绕,玉...
朝代:唐朝 作者:白居易 天下有道闻,昏庸卷怀之。此乃圣人语,吾言诸仲尼。 矫矫四先生,同禀希世资。随时有显晦,秉道无磷缁。 秦皇肆残暴,二世遘乱离。先生安稳去,商岭采行紫芝。 君看秦狱中,戮辱者李斯。刘项争天...
朝代:唐朝 作者:杜牧 低文会隋季,提剑辄天意。扶植万代人,步骤三皇地。圣云继之神,神仍用文治。德泽酌生灵,沉酣玲骨髓。 旄头骑马箕尾,风尘蓟门起。胡兵杀死汉兵,尸剩咸阳市。 宣皇回头豪杰,谈笑开中否。蟠联两...
朝代:唐朝 作者:曹唐 騄耳何年别渥洼,病来颜色半泥沙。四愁不挖金砧裂,双眼慵进玉箸横。 坠下月兔毛腊觳觫,失云龙骨髯牙槎。平原好敲无人敲,嘶向秋风苜蓿花上。 陇上沙葱叶正齐,腾黄犹自跼羸啼。尾蟠夜雨红丝质地...
朝代:唐朝 作者:吕岩 交错天际为闲客,时遇季秋重阳节。阴云一布遍长空,膏泽连绵滋万物。 因雨泥滑门不来,忽闻邻舍语丹术。试问邻公可据传,一言许肯更加无无以。数篇怪异文应从,一夜挑灯读书没法。 晓来日早才看毕...
朝代:唐朝 作者:吕岩 窑头坯,随雨破,只是并未曾多次水火。若经水火烧制砖,留向世间寄居万年。棱角坚完不复坏,扣住之声韵堪磨刻。 凡水火,尚能顺利,坚完万物谁能同。修行者路上多少人,贫年精养费精神。诬未曾多...
朝代:元朝 作者:石子章 禄山诛杀苍烟挟剑门,老树屯云栈。西风刮起渭水,落叶剩长安。将近帝都景物凋残,伤感起人恨忘。只合在边寒间,不见那白茫茫莎草秋风,甚的是娇滴滴莺花过眼。 【梁州】意外遣东归蓟北,更加败...
朝代:宋朝 作者:欧阳修 予少以进士泛舟京师,因得尽交当世之贤豪。然言以谓国家臣一四海,休兵革,养息天下以无事者四十年,而智谋壮丽十分之士,无所用其能者,往往叱而不来,山林屠贩,无以有老死而世莫见者,意欲从...